Stereotypes in vraag stellen

Op een festival in Leuven treedt er een percussiegroep op. Het is een Leuvense groep, die voornamelijk bestaat uit witte mensen. De percussionisten maken grote bewegingen met hun instrumenten en ze dansen in choreografieën. De sfeer in het publiek  is goed. De ritmes zetten aan tot meedansen. Het volk staat op verhoogjes om goed te kunnen kijken en iedereen staat dichtbij elkaar. Roeland (witte man) staat in het publiek, naast hem staat een wit koppel van begin zestig. De man van het koppel gaat op in de sfeer. Roeland hoort hem tegen zijn vrouw zeggen: “Als ik zo’n dingen hoor en zie, moet ik altijd aan Afrikanen denken.” De vrouw reageert niet.
Roeland richt zich tot de man :

• Roeland: “Sorry meneer, maar mag ik daar nu iets op zeggen?”
• Man: “Ja.”
• Roeland: “Ik denk dat ritme iets is van alle culturen. Dat alle gemeenschappen ritme gebruiken om een dansgevoel te creëren.”
• Man: “Ah ja, dat is misschien wel waar.”​

INTERESSANT
Impact op de man
De man die de stereotype associatie tussen Afrikanen en ritme/dans maakt, werd onderbroken in zijn denken. Het stereotype van de “dansende Afrikaan” wordt in vraag gesteld.

Impact op zichzelf
Roeland omschrijft zichzelf als conflictvermijdend, maar vanuit een verantwoordelijkheidsgevoel als burger durfde hij toch te reageren op deze ongepaste uitspraak.
​
Impact op opstaanders
Roeland toont zich een bondgenoot voor mensen van kleur en inspireert op die manier mogelijk anderen om ook tussen te komen bij racisme. De andere omstaanders krijgen zo het signaal dat er iets niet klopte.

KAN EVENTUEEL OOK
Impact op de man
Zeggen dat het toch straf is dat men over Afrika spreekt alsof het een land is, terwijl men over Duitsers, Grieken, Kroaten... spreekt.